Standardy zabezpieczenia społecznego Międzynarodowej Organizacji Pracy
Słowa kluczowe:
Międzynarodowa Organizacja Pracy, standardy międzynarodowe, zabezpieczenie społeczne, ubezpieczenia społeczne, konwencje, zaleceniaAbstrakt
Artykuł omawia standardy zabezpieczenia społecznego Międzynarodowej Organizacji Pracy w formie konwencji i zaleceń. Mają one wpływ na krajowe standardy w tym obszarze. Konwencja nr 102 dotycząca minimalnych norm zabezpieczenia społecznego uznawana jest za podstawowy instrument międzynarodow w zakresie zabezpieczenia społecznego.
Bibliografia
G. Uścińska, Świadczenia z zabezpieczenia społecznego w regulacjach międzynarodowych i polskich. Studium porównawcze, IPiSS, Warszawa 2005.
G. Uścińska, Europejskie standardy zabezpieczenia społecznego a współczesne rozwiązania polskie, IPiSS, Warszawa 2005.
AKTY PRAWNE
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka (przyjęta i proklamowana rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ 217 A (III) w dniu 10 grudnia 1948 r.).
Pakt Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych otwarty do podpisu w Nowym Jorku dnia 19 grudnia 1966 r. (DzU z dnia 29 grudnia 1977 r.).
Konwencja nr 2 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca bezrobocia, przyjęta w Waszyngtonie dnia 28 listopada 1919 r. (DzU 1925, nr 54, poz. 364).
Konwencja nr 3 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca zatrudnienia kobiet przed i po porodzie, przyjęta w Genewie dnia 29 października 1919 r.
Międzynarodowa Konwencja w sprawie odszkodowań za nieszczęśliwe wypadki przy pracy na roli, przyjęta jako projekt dnia 12 listopada 1921 r. w Genewie na Ogólnej Konferencji Międzynarodowej Organizacji Pracy Ligi Narodów (ratyfikowana zgodnie z ustawą z dnia 19 grudnia 1923 r.) (DzU 1925, nr 54, poz. 380).
Konwencja nr 17 Międzynarodowej Organizacji Pracy w sprawie odszkodowania za wypadki przy pracy, przyjęta w Genewie dnia 10 czerwca 1925 r. (DzU 1937, nr 86, poz. 617).
Konwencja nr 18 Międzynarodowej Organizacji Pracy w sprawie odszkodowania za choroby zawodowe, przyjęta w Genewie dnia 10 czerwca 1925 r. (DzU 1937, nr 86, poz. 619).
Konwencja nr 19 Międzynarodowej Organizacji Pracy o traktowaniu pracowników obcych na równi z krajowymi w zakresie odszkodowania za nieszczęśliwe wypadki przy pracy, przyjęta w Genewie dnia 10 czerwca 1925 r. (DzU 1928, nr 63, poz. 576).
Konwencja nr 24 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca ubezpieczenia na wypadek choroby pracowników, zatrudnionych w przemyśle i handlu oraz w gospodarstwach domowych, przyjęta w Genewie dnia 15 czerwca 1927 r. (DzU 1949, nr 31, poz. 219).
Konwencja nr 25 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca ubezpieczenia na wypadek choroby pracowników rolnych, przyjęta w Genewie dnia 15 czerwca 1927 r. (DzU 1949, nr 31, poz. 221).
Konwencja nr 35 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca obowiązkowego ubezpieczenia na starość pracowników najemnych, zatrudnionych w przedsiębiorstwach przemysłowych i handlowych, w wolnych zawodach, jak również chałupników i pracowników gospodarstw domowych, przyjęta w Genewie dnia 29 czerwca 1933 r. (DzU 1949, nr 31, poz. 223).
Konwencja nr 36 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca obowiązkowego ubezpieczenia na starość pracowników najemnych, zatrudnionych w przedsiębiorstwach rolnych, przyjęta w Genewie dnia 29 czerwca 1933 r. (ratyfikowana zgodnie z ustawą z dnia 26 czerwca 1948 r.) (DzU 1949, nr 31 poz. 225).
Konwencja nr 37 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca obowiązkowego ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa pracowników najemnych, zatrudnionych w przedsiębiorstwach przemysłowych i handlowych w wolnych zawodach, jak również chałupników i pracowników gospodarstw domowych, przyjęta w Genewie dnia 29 czerwca 1933 r. (DzU 1949, nr 31, poz. 227).
Konwencja nr 38 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca obowiązkowego ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa pracowników najemnych, zatrudnionych w przedsiębiorstwach rolnych, przyjęta w Genewie dnia 29 czerwca 1933 r. (DzU 1949, nr 31, poz. 229).
Konwencja nr 39 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca obowiązkowego ubezpieczenia na wypadek śmierci pracowników najemnych, zatrudnionych w przedsiębiorstwach przemysłowych i handlowych, w wolnych zawodach, jak również chałupników i pracowników gospodarstw domowych, przyjęta w Genewie dnia 29 czerwca 1933 r. (DzU 1949, nr 31, poz. 231).
Konwencja nr 40 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca obowiązkowego ubezpieczenia na wypadek śmierci pracowników najemnych, zatrudnionych w przedsiębiorstwach rolnych, przyjęta w Genewie dnia 29 czerwca 1933 r. (DzU 1949, nr 31, poz. 233).
Konwencja nr 42 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca odszkodowania za choroby zawodowe (zrewidowana w 1934 r.), przyjęta w Genewie dnia 21 czerwca 1934 r. (DzU 1949, nr 31, poz. 235).
Konwencja nr 44 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca zapewnienia bezrobotnym nie z własnej winy odszkodowań lub zasiłków, przyjęta w Genewie 4 czerwca 1934 r.
Konwencja nr 102 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca minimalnych norm zabezpieczenia społecznego, przyjęta w Genewie dnia 28 czerwca1952 r. (DzU 2005, nr 93, poz. 775).
Konwencja nr 103 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca ochrony macierzyństwa (zrewidowana w 1952 r.), przyjęta w Genewie dnia 28 czerwca 1952 r. (DzU 1976., nr 16, poz. 99).
Konwencja nr 121 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca świadczeń w razie wypadków przy pracy i chorób zawodowych, przyjęta w Genewie dnia 17 czerwca 1964 r.
Konwencja nr 128 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca świadczeń w razie inwalidztwa, na starość i w razie śmierci żywiciela rodziny, przyjęta w Genewie dnia 7 czerwca 1967 r.
Konwencja nr 130 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca opieki lekarskiej i zasiłków chorobowych, przyjęta w Genewie dnia 4 czerwca 1969 r.
Konwencja nr 168 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca popierania zatrudnienia i ochrony przed bezrobociem, przyjęta w Genewie dnia 1 czerwca 1988 r.
Konwencja nr 183 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca rewizji Konwencji dotyczącej ochrony macierzyństwa (zrewidowanej) z 1952 r., przyjęta w Genewie dnia 30 maja 2000 r.
Zalecenie nr 1 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące bezrobocia, przyjęte w Genewie dnia 29 października 1919 r. (wycofane).
Zalecenie nr 12 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące ochrony macierzyństwa w rolnictwie, przyjęte w Genewie dnia 25 października 1921 r.
Zalecenie nr 22 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące odszkodowań za wypadki przy pracy, przyjęte w Genewie dnia 19 maja 1925 r.
Zalecenie nr 23 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące jurysdykcji w sporach z tytułu odszkodowań za wypadki przy pracy, przyjęte w Genewie dnia 19 maja 1925 r.
Zalecenie nr 25 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące traktowania pracowników obcych na równi z krajowymi w zakresie odszkodowań za nieszczęśliwe wypadki przy pracy, przyjęte w Genewie dnia 19 maja 1925 r.
Zalecenie nr 27 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące kwestii repatriacji kapitanów i praktykantów, przyjęte w Genewie dnia 7 czerwca 1926 r.
Zalecenie nr 43 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa, starości i śmierci, przyjęte w Genewie dnia 8 czerwca 1933 r.
Zalecenie nr 44 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące ubezpieczenia na wypadek bezrobocia oraz różnych form pomocy bezrobotnym, przyjęta w Genewie dnia 4 czerwca 1934 r.
Zalecenie nr 67 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące zabezpieczenia dochodu, przyjęte w Genewie dnia 20 kwietnia 1944 r.
Zalecenie nr 69 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące opieki medycznej, przyjęte w Genewie dnia 20 kwietnia 1944 r.
Zalecenie nr 95 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące ochrony macierzyństwa, przyjęte w Genewie dnia 4 czerwca 1952 r.
Zalecenie nr 121 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące świadczeń w razie wypadków przy pracy i chorób zawodowych, przyjęte w Genewie dnia 17 czerwca 1964 r.
Zalecenie nr 131 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące świadczeń w razie inwalidztwa, na starość i w razie śmierci żywiciela rodziny, przyjęte w Genewie dnia 7 czerwca 1976 r.
Zalecenie nr 134 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące opieki lekarskiej i zasiłków chorobowych, przyjęte w Genewie dnia 4 czerwca 1969 r.
Zalecenie nr 176 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące popierania zatrudnienia i ochrony przed bezrobociem, przyjęte w Genewie dnia 1 czerwca 1988 r.
Zalecenie nr 191 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące rewizji Zalecenia dotyczącego ochrony macierzyństwa z 1952 r., przyjęte w Genewie dnia 30 maja 2000 r.
